به گزارش پایگاه خبری سفیر یاسوج، علی‌رغم اینکه استان کهگیلویه و بویراحمد به داشتن منابع انسانی کارآمد و مستعد شهره است و حضور بسیاری از فرزندان شایسته این استان در پستهای مدیریتی کشور گواهی بر این ادعا بوده اما متاسفانه بسیاری از نخبگان کهگیلویه و بویراحمد به جای تصمیم‌گیری در مدیریت کلان استان، در انزوا قرار گرفته‌اند.
در دولت هشت ساله محمود احمدی‌نژاد تنها یک بار به نیروهای بومی استان کهگیلویه و بویراحمد اعتماد شد تا سکان مدیریت ارشد اجرایی استان را به دست بگیرند (حاج مسعود حسینی استاندار اسبق کهگیلویه و بویراحمد) و بعد از آن سکان مدیریت ارشد اجرایی استان به نیروهای غیربومی که گاها ضعیف‌تر از استاندار بومی عمل کردند سپرده شد.
همین رویه در دولت تدبیر و امید نیز در حال تکرار است به طوری که بعد از سید موسوی خادمی، سکان استانداری کهگیلویه و بویراحمد به افراد غیربومی که به مراتب ضعیف تر از سید موسوی خادمی بودند رسید تا راه رشد نخبگان استان کهگیلویه و بویراحمد همچنان در استان خود بسته باشد.
حال پس از گذشت کمتر از ۶ ماه از انتصاب استاندار غیربومی و معاون سیاسی غیربومی، آنطور که برخی سایت‌های محلی کهگیلویه و بویراحمد به نقل از منابع آگاه گفته‌اند این بار قرار است یکی دیگر از نیروهای بومی توانمند این استان جای خود را به یک مدیر غیربومی دهد این در حالی است که سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کهگیلویه و بویراحمد معاونینی دارد که با بررسی پرونده علمی و مدیریتی آنها به خوبی می‌توان دریافت که به مراتب قوی‌تر از گزینه مطرح شده برای ریاست این سازمان هستند.
باید گفت با رشد و ارتقای یکی دیگر از فرزندان کهگیلویه و بویراحمد، قحط‌الرجال در این استان نیامده است که باز هم یک مدیر غیربومی را به استان بفرستند، بلکه در استان یک درصد جمعیت کشور ده‌ها نخبه وجود دارد که می‌توانند سکان استانداری، ریاست سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و یا هر مدیریت اجرایی دیگری را در دست بگیرند.
One Comment
ارجمند
در پستهای کلیدی مثل استاندار و رئیس برنامه و بودجه افراد غیر بومی اغلب بهتر از بومی ها عمل می کنند به این دلیل که نگاه قومیتی و یا تشکیلاتی ندارد و حداقل بودجه های دولتی برای طرحهای عمرانی و … یکنواخت تر توزیع می شود و همه امکانات به یک شهرستان سرازیر نمی شود.و به همین دلیل اگر یک شهردار غیر بومی مثلا از اصفهان یا فارس در یاسوج به کار گرفته شود بسیار بهتر است از یک شهر دار بومی که فقط سفارشات قومی و گروهی را عمل می کند و نیازها و مشکلات شهر را رها و بلکه بر مشکلات می افزاید.